Camperplaats Midas.
Wat moet ik er van zeggen, de camperplaats: beton, asfalt en een strak afgescheiden kunstgrasmat voor elke camper, voor diegenen die ervan houden vast en zeker een luxe om niet te vergeten.
Helaas was het voor opa persoonlijk een miskleun eerste klas omdat ik niet van strakke asfaltplekken houd en bovendien omdat het in een strakke rij staan in mijn gevoel niet past bij een vrij vakantiegevoel.
De voorzieningen waren desalniettemin top en de luxe badkamers met stortdouche waren een aangename verassing waarvan we gretig gebruik hebben gemaakt, in de gezelschapsruimte was de bar gesloten en alleen een koffiemachine beschikbaar dus van een gezellige sfeer kon je helaas niet spreken. Natuurlijk had dit niets met de plaats te maken maar door de corona maatregelen was het niet toegestaan om de horeca geopend te hebben. Het zag er allemaal wel goed en verzorgd uit dus misschien dat we daar ooit op doorreis toch nog eens gebruik van kunnen maken als alles rondom corona achter de rug is.
Het camperpark ligt vlak aan een kruising van druk bereden provinciale/regionale wegen en daardoor is er de hele dag een onaangenaam verkeersgeluid hoorbaar wat na een tijdje zo indringend wordt dat er van enige rust geen enkele sprake meer is.
Daarnaast ligt er op een kleine 50 meter náást de provinciale weg de A1, een snelweg die duizenden auto's per uur te verwerken krijgt en het geraas op het asfalt is dusdanig dat je dat ook af en toe, als de wind iets afnam of de verkeerde kant op stond, nog als extra vergassing te verwerken kreeg.
De wandelroutes die aan het park zouden grenzen zijn alleen bereikbaar door een stukje buiten het park te gaan omlopen omdat het hele park door een hoog hek met schaduwdoeken is afgezonderd van de buitenwereld, en bij mij het gevoel van een gevangenschap naar boven deed borrelen. Bovendien stelden de routes voor ons niet heel veel voor, omdat wij een ruigere en vooral mooiere omgeving in de vele prachtige gelegen natuurgebieden elders in Europa gewend zijn, maar voor een doorsnee bezoeker misschien wel de moeite waard.
De fietsroutes die alom geprezen werden heb ik alleen op een toeristenkaart van de omgeving gezien en wat er uit op te maken viel was dat de routes véél te ver weg lagen en te groot waren om van bruikbaar te spreken, althans voor onze verwachtingen, zélfs met onze elektrische fietsen.
Het weer was ronduit slecht, vrieskoud en nat, en het volledige weekend was gehuld in een somber weer dat niet uitnodigde tot het ondernemen van lange activiteiten buiten. Alhoewel het zonnetje af en toe scheen en het dan zodra de wind ging liggen redelijk te doen was, waren de temperaturen bar en boos koud en konden we het slechts enkele tientallen minuten uithouden als we tenminste uit de wind zaten. Toen ik echter het idee kreeg om de vuurschaal op te gaan tuigen om zodoende een iets te hebben waarbij het warm toeven was bleek al direct dat we die vergeten waren mee te nemen en op de camperplaats Borgerswold in Veendam hadden achtergelaten. Die was dus voorgoed weg en daarvoor zal er een nieuwe moeten worden gekocht helaas.
Om het nuttige met het onaangename te combineren hebben we bij de receptie een aantal verzorgings- en beschermingsproducten voor de camper gekocht en zijn daar enige uren mee aan de slag gegaan.
Natuurlijk mochten de traditionele BBQ sessies voor het diner niet ontbreken en hebben we daarvan in ieder geval wél genoten en de resterende uurtjes van de avond doorgebracht met een hapje en een drankje in de camper met de kachels vol aan.
De conclusie voor dit camperpark mag vanzelf spreken, een ervaring die we in ieder geval niet zullen herhalen tenzij op doorreis en voor een enkele nacht.
Hopelijk is het volgende weekend met de camper een groter succes.
