Zomervakantie 2014

Zomervakantie 2014, Tsjechië / Polen


Met het pontje over de Weser:
7-7-2014



We kiezen er voor om niet te ver om te rijden en nemen de pont over de Weser om zon in Duitsland snel op een zo kort mogelijke route naar Tsjechië te komen.


Het is niet de eerste keer dat we een veerpont nemen maar wél de eerste keer dat het pontje zó klein is en geen eigen motor heeft die sterk genoeg is om naar de overkant te varen zonder last te hebben van de stroming.

Een hoog hangende kabel moet het veer tegenhouden.


Dresden, Rathewalder Mühle:
20-7-2014





We reizen via Hohnstein en wandelen door de ietwat verborgen kloof die er vlakbij ligt en waar zich de oude molen van Rathewald  bevindt.














Links: Op een afstandje lijkt het gebouwtje  wel tegen de rotswand aangeplakt.






Basteibrucke:
20-7-2014




We bezoeken de Basteibrucke, een door mensenhanden gemaakte brug tussen twee bergtoppen en wandelen boven op de rotsen rond en genieten van een mooi en weids uitzicht.







Deze plek wordt massaal door toeristen bezocht en op sommige plekjes kan je simpelweg alleen komen als je in een lange rij achter elkaar aan strompelt.




Bad Schandau:
21-7-2014

We overnachten dit keer "in het wild" in de vrije natuur op een parkeerplaatsje langs een bosweg. Ik zag vanmorgen enkele jongelui zich tegoed doen aan het frisse water en zich er mee wassen en vond het zo'n goed idee dat ik daar zelf ook maar eens van moest genieten dus werd er zonder pardon gebadderd in het stroompje dat langs de parkeerplaats liep. Met het heldere schone water, maar wel érg koud, friste ik mezelf op na een heerlijke nacht.

Na de opfrisbeurt werd het tijd om weer verder te gaan.

Helaas zat het weer nog niet erg mee en was het nog wel fris en mistig.


's avonds is de parkeerplaats verlaten en lijkt het veilig genoeg om te blijven overnachten, in Duitsland is dit geen enkel probleem en zal zich niemand er aan storen.







21-7-2014

Op 10 juni 1940 nam de Gestapo het bevel in de Tsjechische stad Terezín over. Tsjechische en Moravische verzetsstrijders werden in het fort gevangen gehouden. Vanaf november 1941 zou de stad Theresienstadt (de Grote Vesting) dienstdoen als getto voor gedeporteerde Joden. Daarmee was Theresienstadt een concentratiekamp geworden. * uit Wikipedia.

De modelstad:

Eind 1943 kreeg het Rode Kruis toestemming om in 1944 de stad te bezoeken. Daarop richtten de nazi's nepcafés en winkels op in het kamp, om het geheel de aanblik te geven van een normale woonplaats. Om de overbevolking voor het Rode Kruis verborgen te houden werden vele Joden naar Auschwitz gestuurd. Daardoor zaten de overgebleven gevangenen met niet meer dan drie mensen op een kamer. Het Rode Kruis was 'tevreden' over de opvang van Joden en rapporteerde dienovereenkomstig; men had zich compleet laten bedotten. 




De werkelijkheid achter de facade:

In de werkelijkheid was er iets buiten Terezin een gevangenis/ghetto waar duizenden Joodse gevangenen, die niet helemaal deden wat de Duitsers van hun verlangden of ook maar een klein beetje tegenspraak duldden, in de slechtste omstandigheden leefden. Op 1 september 1944 werd er in de modelstad zélfs een propagandafilm opgenomen om de wereld te laten zien hoe goed de Joodse gedeporteerden het hadden en hoe prettig hun leefomstandigheden waren. Na de opnamen werden de acteurs en de regisseur naar Auschwitz gestuurd om daar te worden vergast.


Op het eerste gezicht lijkt het allemaal redelijk beschaafd en netjes.









Binnen word echter pijnkijk duidelijk onder welke omstandigheden de gedeporteerde Joden moesten leven. 



Dit deel van Terezin werd gebruikt als "gevangenis" maar was in werkelijkheid een smerig en gevaarlijk ghetto waar vele Joden stierven nog voordat ze op transport naar Auswitz werden gezet.











Binnen in de barakken kun je nog, na jaren, de dood ruiken en bekruipt je een soort van gevoel dat je angstig en alert maakt.






















Als je je voorstelt dat alles er nu schoon en netjes is om de toeristen een blik te geven hoe sober het vroeger was moet je je bedenken dat het hier vroeger stonk als een hel en dat het zomaar kon gebeuren dat er een SS-er kwam die je zomaar verrot sloeg om helemaal niets, of die je buurman een kogel door zijn kop schoot of op transport zette naar Auschwitz. 


Elke dag die hier werd doorgebracht was een ellende van jewelste en één ding wist je zéker, je zou nooit meer levend thuiskomen ondanks alles wat de Duitsers je vertelden. Je was bij voorbaat ten dode opgeschreven en zou naar Auschwitz of elders worden vervoerd om daar te worden vergast en hoewel veel gedeporteerden het niet met zekerheid wisten waren er voldoende vermoedens die bevestigden dat dat je lot was.

Het monument buiten de "gevangenis"

Het herdenkingsveld buiten de "gevangenis" getuigd van de vele doden die er te betreuren zijn.









Theresienstadt heeft bij ons een diepe indruk achtergelaten en we hadden meermaals tijdens het bezoek aan de gevangenis en ghetto het gevoel dat we de dood nog konden ruiken. De, nog steeds, muffe lucht en het licht wekten een onprettig gevoel van onbehagen op ons af maar achteraf zijn we wél blij dat we het "gedaan" hebben, nu nog meer dan anders kregen we het gevoel er deel van uit te maken om te voorkomen dat zoiets ooit nog weer gebeurd.





Ceska Lipa:
22-7-2014

Onderweg rijden we door een dorpje en zien er een oud plein wat lijkt op een marktplaats.



Aangrenzend aan dit plein zijn er wat kleine lokale winkeltjes of buurtsupers en nadat we de camper hebben geparkeerd kopen we er onze boodschappen voor de komende twee dagen en besluiten er te overnachten.


Aan het pleintje is ook, wat later blijkt, een bushalte gevestigd en als we eens goed kijken zien we op het dak een soort van slaapwandelende "klaas vaak" figuurtje staan gekleed in een slaapjurk met een slaapmuts op zjin hoofd.





De lokale bewoners kijken er niet vreemd van op dat we hier blijven overnachten en de nacht verloopt rustig en zonder incidenten.







Noot: Dit moet het plaatsje Ceska Lipa geweest zijn voor zover ik kan terughalen maar omdat er nergens borden te zien waren met de naam van het dorpje is dat niet met zekerheid te zeggen.



IJzermijn Jiretin pod Jedlovou:
22-7-2014


 
 Onderweg doen we een kort bezoekje aan het plaatsje Jiretin pod Jedlovou waar wee een oude ijzermijn bezoeken. Door de smalle en klamme gangen moet het werken in deze mijn geen pretje geweest zijn.




Ergens in het bos van Chko Luzicke Hory: 
22-7-2014



 Zoals we ook vaak in Duitsland doen doen we ook in Tsjechië als het kan aan "wild camperen" dus zo vrij als een vogeltje staan waar je wilt.



Het spreekt vanzelf dat we het liefst zoveel mogelijk in de mooie natuur staan, daar waar je het beste uitzicht en de totale rust kan vinden. Het is dan ook extra mooi als je dichtbij een kabbelend beekje staat dat 's nachts zachtjes op de achtergrond doorklinkt.





1
2










3



















Noot: Foto's 1, 2,en 3 zijn geleend van het www.



In het bos waar we nu staan zijn overdag blijkbaar houthakkers bezig om bomen te oogsten en gebruiken ze deze plek om de stammen op te slaan voor later transport. Omdat in Tsjechië nu ook vakanties zijn is de plek echter verlaten en wordt er zover wij kunnen zien niet gekapt zodat we veilig en ongestoord gebruik kunnen maken van deze geweldige plek in de wilde natuur. De "zwavelbron" (alleen vanwege de kleur zo genoemd want eigenlijk is het een ijzerverbinding) ligt aan de weg naar Horny Svetla en is vanaf de parkeerplaats te voet in nog geen 3 minuten te bereiken.




Ceská Kamenice, Panská Skála:
22-7-2014


De indrukwekkende rotsformatie is erg mooi om te zien en duikt, bijna uit het niets, op uit de grond, een bijzonder natuurverschijnsel.



















Panská Skála is een rotsformatie van basalt die vermoedelijk is ontstaan tijdens het Tertiair tijdens vulkanische erupties.

Het geheel van 30 meter hoog bestaat uit basaltzuilen die tot wel 12 meter lang zijn met een doorsnede van tussen 20 en 40 cm.










Burcht en slot Frydlant, Tsjechië:
23-7-2014


Ook in Tsjechië zijn de nodige kasteelruïnes te vinden en waar we de kans krijgen bezoeken we er een.






Burg und schloss Frydlant is er zo een die goed onderhouden is en niet mag ontbreken als je er in de buurt bent. De vroeg gothische burcht is gebouwd door de familie von Ronow en leter door volgende eigenaren uitgebouwd












Novinski viaduct:
23-7-2014



We maken een korte tussenstop bij wat één van de hoogste viaducten van Tsjechië zou moeten zijn volgens de informatie op internet en gebouwd is tussen 1898 en 1900 met een lengte van 230 meter.







Stuwmeer Vodni Nadrz, Josefuv Dul: 
23-7-2014


Volgens de informatie die ik voor vertrek heb opgezocht moet hier een heel groot stuwmeer liggen en als we in de buurt op een camperplaats staan besluiten we een gokje te wagen en te kijken of we er ook kunnen komen. Ik zeg een gokje want Marianne is al vanaf het begin van de vakantie verkouden en het gaat steeds slechter met haar uithoudingsvermogen. Wat eerst leek op een lichte verkoudheid begint nu ernstige vormen aan te nemen en het is een wonder dat ze nog boven komt, het is een ware beproeving voor haar.


Als we boven zijn is het uitzicht er bijzonder mooi door de bijna ondergaande zon en de het wolkendek waar de zonnestralen doorheen prikken.








Als de zon ondergaat veranderd het uitzicht in een sprookje, wát een mooie zonsondergang en op de waterspiegel weerkaatst het licht in duizenden geel en rood tinten met een zilveren glans als kers op de taart.










Het rotspartijtje in het meer is een prachtig object dat de serene stilte van het water breekt en ik maak gebruik van dat moment en die plaats om te wachten tot het licht op zijn mooist is.






Als de duisternis invalt genieten we nog een flinke tijd samen van het uitzicht en mijmeren we weg in een droom die wat ons betreft eeuwig mag duren.


Omdat ik merk dat Marianne steeds slechter mee kan komen en werkelijk op bijna elke vijftig meter uitgeput blijft staan tijdens de klim houdt ik haar bij het naar beneden gaan extra in de gaten en verlies ik haar geen moment uit het oog tot we bij de camper zijn.







Splenderuv Mlyn:
25-7-2014

We rijden naar een typische Tsjechische autokemp waar we op de ruime plek die we zelf mogen uitzoeken en afbakenen de komende paar nachten zullen doorbrengen. Het plan is er een dag of drie te blijven staan maar zoals alles bij ons staat dat niet absoluut vast en zien we wel hoe het verder gaat.

De prijs is in ieder geval erg laag dus we kunnen het zonder problemen een week volhouden hier :)


In het gebied is er een leuke rivier die flink stroomt en we genieten van de natuur en het water.










Adrspach rotsen en nationaal park:
25-7-2014




De rotsformaties bij Adrspach zijn dé toeristische trekpleister op de grens van Tsjechië / polen entrekken jaarlijks véle bezoekers.











Kristalhelder water omgeven door hoge rotsformaties die door kunstenaars rechtop lijken gezet te zijn.











De wandelpaadjes die zijn aangelegd kronkelen door het hele gebied en van alle kanten is er wel iets moois te zien.



































De oude poort waarlangs in vroeger tijden de toegang tot het gebied liep staat er nog steeds en herinnerd aan de tijd dat dit gebied door de rijken en welvermogenden te koets en paard werden bezocht.








Het is een hele inspanning en alhoewel we het hoger gelegen stuk vanwege onze conditie moeten overslaan hebben we toch enkele uren flink gewandeld en zijn door de flinke inspanningen nu wel aan een rustdagje toe.















Auschwitz en Auschwitz-Birkenau:
27-7-2014











De foto's en de geschiedenis spreken voor zich.



Het herdenksoord Auschwitz in Polen.
















We wandelen rond in het voormalige concentratiekamp Auschwitz Birkenau en doen veel indrukken op over hoe vreselijk en verschrikkelijk dit allemaal moet zijn geweest.
De vele foto's en getuigenissen vertellen een horrorverhaal dat zijn gelijke niet kent.
























Kutná Hora, Sedlec Ossuarium en kathedraal:
30-7-2014


 In het plaatsje Sedlec bezichtigen we de plaatselijke kathedraal en ook hier is de rijkdom van de katholieke kerk verbazingwekkend, terwijl alles in het dorp oud en bijna in verval raakt is het hierbinnen pracht en praal en schittert het marmer en goud je tegemoet.



Links: de relikwieën van de kerk.
Rechts: een huis op stand aan de parkeerplaats.





Ook wij ontkomen niet aan de nodige toeristische attracties en gaan op bezoek in het knekelhuis.
Het Ossuarium is zowel bizar als pervers in onze opvattingen. Duizenden skeletten zijn als een kunstwerk opgestapeld en nodigen de bedevaartgangers uit tot een bezoek. Ook is er gretig ingespeeld op het toerisme en het lijkt welhaast overduidelijk dat dit vertoon een vreemd smaakje heeft, van verdienen aan de doden is men hier in ieder geval niet vies en in bijna elke nis of open raam worden kleine snuisterijen aangeboden die verband houden met ossuarium, van plastic ( in China gegoten ? ) doodskopjes met een naamschildje tot de wat grotere ornamenten zoals skeletten van alweer gegoten plastic.


De beenderen liggen kunstzinnig opgestapeld en zouden daar zijn neergelegd door een beeldhouwer die de opdracht kreeg de kerk van binnen te verbouwen, deze gebruikte daarvoor geen bouwmaterialen maar de aanwezige botten van duizenden slachtoffers van een pest epidemie in het midden van de 14e eeuw. 









Van de vloer tot het plafond zijn er allerlei zaken gemaakt van de resten van de 40 tot 70 duizend doden waarvan vrijwel allen gestorven zijn aan de pest epidemie.







Kunstzinnig of pervers, de opvattingen hierover zijn legio maar apart is het wél.






Zelfs een kelk mocht niet ontbreken.
















Autokemp Vikletice:
2-8-2014


Op alweer een echte Tsjechische autokemp overnachten we en staan verbaasd van de lage prijzen die ze overal op deze campings hanteren.







 Voor nog geen 10 euro staan we hier een nacht met alles er op en er aan en mogen we zelfs nog onze eigen plaats uitzoeken en kunnen we bovendien gebruik maken van het mooie grote meer.





Dagbouwmijn ergens onderweg:
2-8-2014























Onderweg stuiten we op een enorm grote dagbouwmijn waar kennelijk in hoog tempo kolen worden afgegraven (aan de kleuren te oordelen) en het is gewoon treurig om te zien hoe de natuur volledig wordt vernield ten koste van een paar ton matig tot slechte kwaliteit brandstof voor een paar stuivers winst. Als we wat verder zoeken vind ik op het www de immense nadelen die er o.a. aan kleven. Zo worden er dagelijks tonnen vervuilde prut gedumpt in de leeggehaalde afgravingen en worden de putten, zonder zich er ook maar iets van aan te trekken dat de natuur voor eeuwig verstoord is, gewoon dichtgegooid en met wat goedkoop gras of plantgoed afgedekt en in sommige gevallen zélfs veranderd in toeristische zwemparadijzen of meren.



Ergens op een Tsjechische kemping:
1-8-2019



Als er in de buurt een echte Tsjechische camping is overnachten we daar om eens lekker te kunnen douchen en om water in te nemen en afvalwater te lozen, zo ook dit keer.








Als we op de camping aankomen wacht ons een aangename vrassing, het is een échte vólkscamping.







Dit soort campings stamt nog uit de tijd van achter het ijzeren gordijn en niet alleen de tijd maar ook de prijzen zijn er stil blijven staan. voor zés euro, jáwel, €6,00 je leest het goed, staan we voor de nacht en dan óók nog eens inclusief vers water, lozen én douchen zoláng je wilt ( tot de boiler leeg is, dát dan weer wel :) ) En óók nog eens een plekje naar keuze mogen opzoeken.


Je snapt natuurlijk wel dat we hier héél vriendelijk lachen en ons opperbeste beentje voorzetten als we naar binnen rijden met onze, voor lokale begrippen overdreven kampeermiddel :) Há dit is lachen, zó goedkoop kennen we het in Nederland al eeuwen niet meer, voor 6 euro krijg je bij ons nog maar nét een flesje goedkope foezelwijn en dan mag je nog blij zijn als het nog smaakt ook, hier aan de poort staan prijzen voor een halve liter bier van, omgerekend, nog geen 30 cent en een héle fles wijn krijg je al voor rond een euro. Je mag er alleen niet in Tsjechië gaan rijden als je een slokje op hebt, er geldt namelijk een zero tolerance beleid en dát word écht wel gehandhaafd hier.

We overnachten er en genieten van de gezellige sfeer op de camping hier en daar klinkt wat gitaar en zang en als we gaan slapen is het muisstil, na 22:00 uur dulden ze hier geen lawaai meer.




Edmund kloof, Hrenskô:
4-8-2014



Direct aan de grens met Duitsland ligt het plaatsje Hrenkô waar naast de Aziatische markt, die veel toeristen trekt, de Edmund kloof ligt. Deze kloof is een gewilde attractie en behalve wandelen moet je ook een deel ervan met een bootje varen om erdoor te kunnen.











Het eerste stuk dat we lopen begint aan de overkant van de weg  bij de camping waar we staan en waar we een paar dagen wilden blijven. Na een paar kilometer bereiken we de eerste aanlegsteiger vanwaar de toeristische bootjes vertrekken en het is er erg rustig vandaag.






Omdat we erg vroeg zijn en de weersvoorspellingen van de dag niet erg hoopvol zijn is het er niet druk en zijn wij de enigen die de doortocht wagen. De gids, tevens schipper, vaart ons door de kloof en verteld een heel verhaal in het gebroken Duits waar we weinig van verstaan.



Het tochtje is leuk en de omgeving indrukwekkend als er ineens een eind aan het tochtje komt en we vragen ons af hoe we nu verder moeten.


De gids legt uit dat we nu een stuk kunnen wandelen óf terug moeten keren met het bootje omdat er verderop wéér met een bootje gevaren moet worden om uit de kloof te kunnen komen, tenzij we goed kunnen zwemmen, haha, leuk grapjas.






Na toch wel een flinke wandeling met de nodige hindernissen komen we dan ook aan bij het volgende startpunt voor de volgende "rondvaart" en ook hier moest je een kaartje kopen, dubbel kassa dus voor de schippersclub. Omdat we direct aan het begin een kaartje genomen hadden voor de héle kloof ( we wisten nog niet dat we meerdere keren met een bootje moesten ) kostte ons deze overtocht dus niets extra's.




Het tweede deel was toch wel indrukwekkender en voor mijn gevoel langer dan het eerste en wat eerst een smal watertje was werd al vrij snel wat breder en de boten konden elkaar nu dan ook ruim voorbij. De schippers van beide bootjes maakten er natuurlijk een leuk toeristisch riedeltje van en voeren, na wat gelach en gespetter, verder stroomafwaarts. Het laatste stukje was maar iets meer dan honderd meter lopen en we kwamen uit op de asfaltweg die naar Hrenskô ging én de andere kant op naar onze camping.

Waar nodig waren tunneltjes gehakt.



Prebischtor: ( Pravčická brána )
5-8-2014


De Pravcicka poort is de grootste natuurlijke losstaande boog van Europa. Het zandstenen gevaarte is op zich al indrukwekkend, maar dat wordt gecompleteerd door de berghut die er in 1826 naast werd gebouwd, en door de indrukwekkende zandstenen ravijnen die er achter liggen. 






Het bospad is eenvoudig te volgen; klimmen tot je boven bent. Het is er prachtig. Het pad is steil maar nergens moeilijk. Vlakbij de Prebischtor zijn loopbruggen en trappen voor het laatste stukje.











Eenmaal boven is het genieten van het uitzicht en het lekkers dat de restaurant te bieden heeft, al is dat maar vrij weinig, een goed kopje koffie en wat fris.








Nordhausen, Mittelbau Dora:
7-8-2014


Er is een bezoek gepland aan het voormalige KZ lager Nordhausen ofwel Mittelbau Dora, en we zetten de camper op een parkeerplaats voor vrachtwagens  net buiten de bebouwde kom vlakbij het kamp voor de overnachting.


                                   


Links: Een locomotief die gebruikt werd in de mijngangen om onderdelen te verplaatsen tijdens de bouw van de V2 raketten.



In de tweede wereldoorlog werden de V2 raketten in eerste instantie in Peenemunde gebouwd maar als gevolg van de vele bombardementen die door de Engelsen op Duitsland werden uitgevoerd besloot men om véél van de productieplekken te verplaatsen naar ondergrondse lokaties waarvan de kalksteenmijn in Nordhausen er één van was.







Links: Er liggen nog resten van onderdelen waarvan de Duitsers nog honderden raketten van hadden kunnen bouwen

Rechts: Resten van brancards waarop de gewonden zouden  zijn vervoerd.














Links en rechts: de verbrandingsovens die dienden voor het verbranden van de duizenden doden die vielen door de gevaarlijke en ongezonde arbeidsomstandigheden in de gangen van het mijnenstelsel.





Alhoewel we eigenlijk vier weken op vakantie zouden gaan vertrekken we eerder naar huis, dit omdat het met Marianne steeds slechter gaat en ik de boel niet vertrouw, ze heeft totaal geen uithoudingsvermogen meer en bij de minste inspanning dreigt ze om te kiepen.

Enkele weken later thuis, zal blijken dat ze helaas nét als haar moeder getroffen is door de hartspierziekte DCM wat betekend dat ze een ICD / Pacemaker zal moeten krijgen, als de operatie achter de rug is en alles weer in orden zien we wel verder hoe het gaat aflopen met eventuele verre trektochten met de camper maar voor nu houden we even pas op de plaats en maken geen plannen.

















xxx


















xxxx